آفرینش حوا
زایش اساس کار هنر و هنرمند آفرینش‌گری است که بازتاب جهان اندیشه‌هایش را از بطن ایده می‌زاید و در گستره زمین می‌پراکند. این چرخه بی‌شباهت نیست از خلق و هبوط انسان. از پاکی تا آلودگی؛ از تسلیم تا نافرمانی؛ از مکر تا پشیمانی؛ از هبوط تا صعود؛ از سرگردانی تا سرگشتگی. این چرخه زندگی بشر و منشا این تسلسل، آفرینش حوا است.
مجموعه «آفرینش حوا» از ایده، بازتاب همین دور تسلسل‌وار است. در بستر بومی پاک؛ اغوا، مکر، آمیزش، نبرد ، صلح، حماسه و تسلیم، ترسیم می‌شود و صورت‌گر هبوط یافته، با سرگشتی، صعود را جستجو می‌کند.
جسارت، مبنای این جستجو است؛ نقطه، سرآغاز ترسیم؛ خط، سرگردانی این صورت‌گری و رنگ، سرگشتگی این آفرینش‌گری است.
در این جستجو ریاضت‌گونه، صورت‌گر به کشف دوباره زمین می‌پردازد و رنگینه‌های خود را از طبیعت می‌جوید تا پیشکشی در خور برای تقدیم به ساحت معنا خلق کند.